امیرالمومنین امام علی (ع) میفرمایند:

بار خدایا، کوه های ما از خشکی شکافته و زمین ما تیره شده.ستورانمان تشنه اند و در آغلهای خود سرگشته اند، همانند مادران فرزند مرده مینالند. از آمد و شدهای بیهوده به چراگاها ملول شده اندو از اشتیاق به آبشخورها به ستوه آمده اند(بار خدایا،ترحم فرمای به ناله گوسفندان و شوق ماده شتران به آبشخورها.)

بار خدایا، ترحم فرمای به سرگشتگی آنها، آنگاه که در راه می روند و به ناله هایشان، آنگاه که به آغلهایشان در می آیند.